Minister de Jonge (MinVWS) werd medio april 2020 teruggefloten door de Autoriteit Persoonsgegevens inzake de spoed-ontwikkeling van de zogenaamde corona-apps en het inzetten van telecomdata. Vanuit de AP werd de eerdere boodschap nog eens benadrukt: “Toon eerst de noodzaak van de informatie aan.” Zonder informatiestrategie is de impact op de persoonlijke levenssfeer niet te beoordelen. De Minister lijkt er mijns inziens dan ook verstandig aan te doen eerst te beoordelen welke gegevens voor welk doel noodzakelijk zijn. Wat er nu lijkt te ontstaan is dat er in rap tempo allerlei maatschappelijk draagvlak gecreëerd moet worden voor allerlei noodoplossingen.

Een ketenbenadering helpt mee om de focus op het bestrijden van het virus te houden, terwijl de dominante focus van de overheid zich momenteel lijkt te richten op de gezondheidszorg. De vraag is of de maatregelen zich alleen moeten richten op de aantallen gevallen op de IC. Met een ketenbenadering wordt de blik wellicht wat verruimd.

In deze blog is beschreven wat een goed uitgevoerde keten-DPIA kan opleveren in het ontwerp van middelen die de noodzakelijke gegevens kunnen ontsluiten ter bestrijding van het virus. Daarnaast helpt het proces mee aan de verantwoording van de huidige maatregelen. De Internationale Gezondheidsregeling (IGR) van de World Health Organisation (WHO), geïmplementeerd in Nederland als de Wet Publieke Gezondheid (Wpg) en de AVG vormen voor deze keten-DPIA het juridische kader. De Minister kan wellicht met deze inzichten besluiten welke technische middelen behulpzaam kunnen zijn bij het genereren van de noodzakelijke gegevens. Het kiezen van een geschikt (technologisch) middel is dan een sluitstuk en geen startpunt.